Zżera mnie żal, że tak bardzo spieniewierzyłam się swoim zasadom.
Zżera mnie żal, że nie myślałam, nie zastanawiałam się, że wsadzilam moralność w kieszeń.
Zżera mnie żal, że mimo tylu doświadczeń wciąż jestem taka naiwna...
Zżera mnie żal, że jednak jestem ''taka''. Przekroczyłam pewną granice raz. O raz za dużo.
Zżera mnie żal, że mój romantyzm, ideały, ideę już dawno rozpadły się w pył.
,, Źle czy dobrze, okaże się później. Ale trzeba działać, śmiało chwytać życie za grzywę. Wierz mi, malutka, żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz