,,Samotny wśród ludzi, którzy myślą on nigdy nie jest sam.''
Już wiem kim mam być w tej odsłonie sztuki. Tłem. Nawet gdybym zapragneła błyszczeć jest to nieosiągalne. Nie potrafię już. Straciłam charakter. Straciłam iskrę. Witaj masko dawno Cię nie było.
Jeszcze tylko niebo zaróżowione na horyzoncie daje mi nadzieje.
Zamykam się w sobie na 4 spusty i oczekuje czerwca. Dobrze, że przynajmniej mam czego oczekiwać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz