zapomnieć?

''Gdzie mnie to zaprowadziło postanowiłam pójść.''
''I jak to zawsze się dzieje - i zawsze za prędko - cudowne i wspaniałe zmieniło się we wspomnienie, a wspomnienie stało się snem. Jutro go już nie będzie.''

Terry Pratchett

''Zimistrz''

''- (...)Dni takie jak dzisiejszy są warte każdej śnieżycy i pluchy. Do marca wydaje się, że zima nigdy się nie skończy. Cały ten śnieg i lód, które w grudniu wydają się takie piękne, przyprawiają cię o obłęd. Ale ty wiesz, że wiosna nadchodzi. Co roku czekasz na pierwszy ciepły dzień, a potem na następny i jeszcze jeden, a każdy z nich jest lepszy od poprzedniego. Mimowolnie jesteś szczęśliwy. Zapominasz o zimie i wykorzystujesz szansę, by zacząć wszystko od nowa. Nowe możliwości.
- Nowy początek.
- Dokładnie.''

Kelly Armstrong

''Ugryziona''

Ostatnio sporo zastanawiałam się nad kwestią 'zapominania o kimś lub o czymś' i do czego to ewentualnie prowadzi. Doszłam do następujących wniosków.

Są w życiu sytuacje i zdarzenia i ludzie o których chciałoby się jak najszybciej zapomnieć.

Powody są różne.

Są sytuacje w czasie, których marzy się by podłoga się rozstąpiła i pochłonęła nas na zawsze albo takie o których nie chce się pamiętać, bo są zbyt bolesne. 

Są ludzie, których wolałoby się nigdy nie spotkać, którym wolałoby się nigdy nie zaufać, do których wolałoby się nigdy nie przywiązywać.

Najłatwiejsza zdawałoby się droga to zapomnieć.

Tylko, że... 

Po pierwsze jeśli zapomnimy (lub wmówimy sobie, że zapomnieliśmy) to nie wyniesiemy żadnej nauki, żadnego pożytku. Nie przeanalizujemy tego co zrobiliśmy źle i co mogliśmy zrobić lepiej lub inaczej.

Czas będzie czasem zmarnowanym.

Po drugie tak do końca nie da się zapomnieć. Można nie myśleć o czymś rok, dwa ale jeśli to naprawdę było dla nas ważne to to wróci. Przypomni nam o tym zabłąkany podmuch wiatry niosący urywek melodii czy zapach. I wtedy wszystko wróci. A gdy wróci to zazwyczaj boli dwa razy mocniej.
Tylko tchórze zapominają.
Człowiek dojrzały powinien umieć się pogodzić z własnymi błędami czy bolesną przeszłością.
Gdybyśmy byli idealnie szczęśliwi przez cały czas to bylibyśmy słabi, nigdy niczego byśmy się nie nauczyli.

''Życie byłoby miłe, gdyby wszystko było słodkie. I sama sól jest gorzka, ale trochę soli do potrawy nadaje smak. Trudności są solą życia. ''
''Nie spodziewajcie się, że życie wasze będzie usłane różami; nie byłoby zresztą zabawne gdyby tak było. ''

Robert Baden-Powell

Nie można oczekiwać, że życie potoczy się według ustalonego scenariusza, że zawsze będziemy mieli gotową receptę na szczęście, a jeśli coś nam ewentualnie nie wyjdzie to się o tym zapomni.

Życie tak nie działa. 

Ale każda porażka, każdy błąd, każde zranienie czyni nas silniejszymi.

I nawet jeśli ktoś zranił nas do żywego, zniszczył to powinno się mu to wybaczyć. Nikt nie jest idealny. Często rani się kogoś nawet o tym nie myśląc lub dlatego, że nie dało się postąpić inaczej.
Nie wszystko zależne jest od ''chcenia''.

''Nieważne ile razy się upadło. Ważne ile razy się podniosło.''