Maybe I'm just blind...

I powiedz mi, że wszystko będzie dobrze. I spraw żebym uwierzyła.
I nadaj barwom smak i sens.
I posprzątaj chaos szarych uczuć.
I wymieć koszmary spod poduszki.
I nadaj wiatru melodie i spraw by wzór chmur układał
się w sensowną całość.
Niech kawa przestanie być tak czarna, a wieczory takie długie.
Niech wiosna przekwitła zakwitnie od nowa, tam gdzie zbyt długo jej już nie było.
I bezsensownie, nierealnie, zbyt sentymentalnie, niech będzie dobrze.



Gdzieś tam podobno jest wiosna. I spośród popiołów i petów przydeptanych podobno
kwiaty rosną. I podobno drzewa w pijackim szale połamane zaczynają wypuszczać pąki.
Podobno, niepewnie gdzieś słońce zaglądało.
Wiosna.



I kolejne iskierki zapału trzeba wygrzebać. I udawać, że się potrafi. I udawać, że uśmiech
jest szczery. Kiwać głową, wysłuchiwać problemów, dawać rady, wychowywać w pewien sposób,
uczyć, strofować, pokazywać to czego w szkole się nie nauczysz i być starszą siostrą, wspierać
i nauczyć by nawet w trudnościach iść naprzód z uśmiechem.
(tylko jak uczyć czegoś czego się nie umie?)

''Gdybym dziś mógł wybierać miejsce, które chciałbym zajmować w ruchu, to chciałbym byc zastępowym" - Robert Baden Powell.

''Przecież ja nawet frytek nie potrafię zjeść tak, żeby nie pobrudzić się keczupem. Jeśli więc

nie umiem zadbać o własną bluzę, to jak mogę być odpowiedzialna za czyjeś życie?''

Potrzebuje inspiracji, potrzebuje by znowu ta wątła iskierka przygaszana przez niepewność i nieporadność

znowu zapłonęła silnym ogniem. Nim będzie za późno, nim zgaśnie. Potrzebuje nowych sił.

Potrzebuje znowu uwierzyć w to co robię. Uwierzyć, że to ma sens. I że potrafie.

''So hold me when I'm here
Right me when I'm wrong
 Hold me when I'm scared''